Οι δύο όψεις της πόλης...

Κάποιος, κάπου σε μια πόλη, ετοιμάζεται να κοιμηθεί αυτή τη στιγμή..

Μετά από μια κουραστική, περίεργη αλλά τελικά ευχάριστη μέρα, βλέπει το κρεβάτι του σαν μια όαση χαλάρωσης.. Η μέρα κλείνει ιδανικά..
Ανάβει ένα τσιγάρο λίγο πριν τον αφήσουν οι δυνάμεις του και σκέφτεται αν όλα πάνε καλά.. Η απάντηση είναι μία και αδιαμφισβήτητη.. Ναι.. Όλα είναι όπως πρέπει, όπως τα διάλεξε.. Έχει αυτό που πάντα ήθελε, κάνει αυτό που θέλει, περνάει ευχάριστα τις μέρες του, έχει δίπλα του όλους εκείνους που θέλει να έχει.. Τι άλλο να ζητήσει κανείς??

Κάποιος κοιμάται αυτή τη στιγμή...


Στην άλλη μεριά της πόλης τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλά...


Κάποιος άλλος προσπαθεί να κοιμηθεί αυτή τη στιγμή.. Δεν μπορεί όμως, στριφογυρίζει συνέχεια στο κρεβάτι του.. Σηκώνεται, πίνει ένα ποτήρι κρύο νερό προσπαθώντας να ηρεμήσει αλλά μάταια.. Ανάβει ένα τσιγάρο και κάνει βόλτες μέσα στο σπίτι..
Ξαφνικά κοιτάει τον υπολογιστή και τον ανοίγει.. Μπαίνει στο internet, ψάχνει σελίδες που θα του δώσουν κάποια στιγμιαία χαρά... Όμως η στιγμή αυτή περνάει πολύ γρήγορα και βυθίζεται ξανά στη μελαγχολία του.. Ψάχνει να βρει τι δεν πάει καλά και νιώθει έτσι.. Ανάβει και άλλο τσιγάρο.. Η απάντηση είναι εύκολη..
Δεν έχει αυτό που θέλει.. Νόμιζε ότι μπορούσε να το αποκτήσει αλλά όλα έχουν ανατραπεί.. Δεν μπορεί να έχει αυτό που θέλει και πρέπει να ζήσει με αυτό αλλιώς θα χάσει τα πάντα.. Στρέφεται σε τρίτους αλλά κανείς δεν μπορεί να τον βοηθήσει.. Προσποιείται συνεχώς πως όλα πάνε καλά, σκέφτεται πως θα τα γιατρέψει όλα ο χρόνος, όμως για εκείνον ο χρόνος δεν περνάει, έχει σταματήσει.. Ο χρόνος τον σκοτώνει όλο και πιο πολύ..
Κοντεύει να ξημερώσει.. Τα τσιγάρα συνωστίζονται στο τασάκι δημιουργώντας αποπνικτική ατμόσφαιρα στο σπίτι αλλά εκείνος δεν νοιάζεται.. Σκέφτεται πώς είναι η ζωή του.. Φοβάται να το παραδεχτεί αλλά ξέρει πως είναι άδεια..
Ξημέρωσε.. Οι δυνάμεις του αρχίζουν να τον εγκαταλείπουν.. Πρέπει όμως να πάει στη δουλειά.. Άλλη μία μέρα πέρασε χωρίς να αλλάξει κάτι...

Και οι μέρες περνούν στο ίδιο μοτίβο...


Κάποιοι από εμάς ανήκουν στην πρώτη κατηγορία ανθρώπων.. Μήπως ήρθε η ώρα να ρίξουμε και μια ματιά σε αυτούς που ανήκουν στη δεύτερη?? Μήπως πρέπει κάποια στιγμή να προσπαθήσουμε να έρθουμε πιο κοντά τους??
Γιατί κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει πως τα πράγματα είναι ρευστά.. Και εκεί που ανήκουμε στην πρώτη κατηγορία μπορεί να βρεθούμε στη θέση εκείνων που ανήκουν στη δεύτερη...

Τροφή για σκέψη..!